صفحات

۱۳۹۱ آبان ۱۴, یکشنبه

در اوین چه می گذرد؟

محبوبه کرمی هم به جمع اعتصاب کننده ها پیوست .
 به گزارش تار نمای کلمه، محبوبه و نه زندانی دیگر از روز سه شنبه در اعتراض به هتک حرمت و بازرسی بدنی توهین آمیز توسط مامورین دست به اعتصاب غذایی زدند ولی برای آدم های کودن و از خدا بی خبر جمهوری اسلامی ایران این هتک حرمتها  معنایی ندارد.



وقتی دختران باکره ی زندانی را بزور و وحشی گری در زندان ها به صیغه ی مردان پست تر از حیوان که سرا پا غرق در کثافت اند، در می آورند و در اتاقک های خود سفره ی عقدی را می چینند و بزور کتک و باتوم ها کلمه ی بله را از آنها می گیرند، آن هتک حرمت ها برای آن مامورین هیچ است.
 وقتی قبل از روز اعدام دختران باکره باید طبق قانون و مذهب اسلام از باکره گی  در بیایند و حتی آرزوی شبی خوش در کنار معشوق را از آنها می گیرند و آن شب زیبا و پر از لطافت و عشق بدست مزدوران رژیم بصورت تجاوز و وحشی گری از آنها گرفته می شود و ساعتی بعد آن دختر بی گناه را به پای چوبه های دار می برند و نفسش را در گلو خفه می کنند و آن شیر زنان بزرگ برای اینکه حتی صدای زجه هایشان لذت بیشتری را برای متجاوزشان بهمراه نداشته باشد ،دمی بر نمی آورند و فقط از گوشه ی چشم اشکی روی گونه هایشان جاری می شود، آن بازرسی ها هتک حرمت بحساب نمی آید.
 کجا نامه ای به رئیس زندان ها و سران سیاه قلب جمهوری آخوندی نوشته شد که لا اقل اجازه بدهید  آن شب زفاف دخترک زندانی که باید اعدام شود ،آغوش گرمش را نثار مردی کند که در رویاهایش می دیده است؟؟؟
 پس بیایید داد آنها را هم سر بدهیم.
امیدوارم تمام شیر زنان در بند از ستوده و کرمی گرفته تا کسانی که حتی نامشان را هم نمی دانیم و در زندان های مخوف رژیم گرفتارند حکم آزادیشان صادر شود.



شما شیر زنان تفتان و سهند و سبلانید  فریاد آزادیتان گرما بخش ذهن خسته ی تمام ایران و ایرانی است ، زمین به بودن شما بر روی خودش احساس غرور می کند.
 به امید آزادی هر چه زودتر همه ی زندانیان
 
محمدعلی زارع یزدی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر